اولین گامها...
اولین گامها... تاسوعا و عاشورای حسینی گذشت و من فرصت نکردم بیام آپ کنم. یکی دو بار اومدم ولی قسمت نشد.
4شنبه شب(شب عاشورا) و جمعه شب رفتیم بیت رهبری. الحمدالله دختر خوب و آرومی بودی.
دیروز رفتیم خونه مامان جون. طبق معمول دستت رو میگرفتی به دیوار و راه میرفتی، اما چند بار دستت رو ول کردی و بدون تکیه گاه قدم برداشتی. خیلی ذوق کردم عزیزم. البته قبلا هم رفته بودی اما خیلی کوتاه و در حد دو سه قدم، دیروز دو سه قدم تبدیل به هفت هشت قدم شد و مسافتی که به تنهایی رفتی طولانی تر از همیشه بود. خیلی حس خوبی بود، قدمهایت استوار دخترم...
شب بابا اومد دنبالمون، توی ماشین خوابت برد و تا صبح خواب بودی. بابا میگفت نتونستم زهرا رو ببینم، وقتی از راه رفتنت براش گفتم دلش رفت، میگفت کاش بیدار میشد میدیدم. ولی شما غرق در خواب بودی و تا خود صبح خوابیدی.
دیروز صبح رفتیم مرکز بهداشت و واکسن یکسالگی رو زدیم. این واکسن درد و مشکل خاصی نداره، فقط در بعضی از بچه ها ممکنه بعد از چند روز تب و بیرون پاشیدن بدن بروز کنه. امیدوارم شما جزء اون بچه ها نباشی و مشکلی برات پیش نیاد.
با یکساله شدن و ورود به سال دوم زندگی، حس میکنم بزرگتر و عاقلتر شدی. پارسال این روزها خییییییلی کوچولو بودی اما الان ماشاالله برای خودت خانومی شدی. همش حرف میزنی و چیزهای نامفهومی میگی. چند روز پیش دیدم داری با ریتم میگی بابا بابا اٍ اٍ. خیلی بامزه بود. بعد از اون روز هم بارها تکرارش کردی. بی صبرانه منتظر شیرین زبونیهات هستم عزیزم.
مامان فاطمه چند روزی هست به خاطر فشار خون و سرگیجه بیمارستان بستری شدند.
دیروز رفتیم ملاقات، میگفتن دلم برای زهرا یه ذره شده. جاشون تو خونه خالیه، هر روز برات خوراکی میخریدن و میومدن بالا دیدنت. دعا کن زودتر خوب بشن و بیان خونه.
این روزا موفق نمیشم ازت عکس بگیرم چون تا دوربین رو میبینی میای سمتم تا بگیریش. عزیزم باهام همکاری کن تا بتونم ازین روزهای قشنگ عکس و فیلم بگیرم چون دیگه تکرار نمیشن.
و حالا چند تا عکس که به زور گرفته شدند:
در حال تماشای تلویزیون
تلاش من برای گرفتن عکس و گریه تو برای گرفتن دوربین:
